native art Solomon Islands naar interessante websites Praktijk geestelijke begeleiding naar gepubliceerde boeken naar de inleiding terug naar Via Roma


Via Appia Antica, koningin der wegen
 
Toen keizer Appius in 321 voor Christus het idee kreeg om een snelle verbinding te maken met Griekenland, pakte hij een liniaal en trok hij een rechte lijn over de kaart; zo ontstond een prachtige, goed begaanbare weg. Door de goede staat van de weg, de prachtige pijnbomen en de weidse vergezichten werd deze al spoedig de koningin der wegen genoemd.
.

Ruim twee duizend jaar later is er niet zo heel veel meer van over, maar haar spoor is nog te volgen.


In mei 2007 gingen we naar Rome om deze sporen op te zoeken en wandelend te beleven.
De eerste 15 km, vanaf Rome, zijn weer in oude glorie hersteld en prachtig om te ervaren. Het begin, Rome uit, is erg druk, maar na een stukje wordt het goed beloopbaar en loop je echt over de oude weg. Via het bekende kerkje "Quo Vadis"en de oude catacomben kom je op een steeds stillere weg, waar de vele resten van oude tempels en graven zeer indrukwekkend zijn. We keken onze ogen uit, genoten van de stilte en hoorden de vogels fluiten. Al met al beslist de moeite waard, behalve het laatste gedeelte: dan kom je ineens in een 'afwerkzone' terecht. Wij waren blij daar voorbij te zijn.

Hoewel er verder niet veel meer van de oude weg over is en deze, als hij er nog is, meestal overvol is door het voortrazende verkeer, probeerden wij toch een groot aantal plaatsen aan te doen.
Van Rome naar Terracina, aan de kust, is mooi en goed wandelen. Wij volgden een groot gedeelte de weg zo’n paar honderd meter parallel (links) aan de oude weg en kwamen steeds goede onderkomens tegen (Rocca di Papa Velletri, Cisterna, La Torre, Pagaso2000 en Terracina).

Vanaf daar wordt het lastiger. Er zijn veel drukke wegen en er is amper gelegenheid om te wandelen, laat staan dat het leuk zou zijn. Wij losten dat op een andere manier op: van Terracina namen we de boot naar het eiland Ponzia (prachtig); dat bekeken we en om 14.30 uur namen we een volgende boot naar Formia. Zo sneden we een hele drukke hoek af.

Vervolgens ging het te voet verder: naar Mondragone / le Vagnole (30 km) en naar Cancello (22 km) waar we een lift kregen naar Capua Vetere (het oude Capua). Geleidelijk aan kom je in het wat erg ongeorganiseerde Italië (stinkende vuilnisbelten, chaotisch verkeer e.d.); heel anders dan bv Toscane en Umbrië!
In Caserta (8 km) overnachtten we en maakten een uitstapje met het openbaar vervoer naar Napels en naar Herculanem.
Van verschillende kanten werden we gewaarschuwd voor de Maffia en voor onveiligheid en dat hebben we ter harte genomen; we namen de trein naar Benevento, een prachtige stad.

Wederom te voet: Castello di Lago, Grottaminarda, Bisaccia, Monticchio Bagni, Rionero in Vulture, Vanosa, Palazzo, Gravina in Puglia, Altamura.
Tussen Vanosa en Palazzo is het geheel uitgestorven; veel verlaten huizen, nogal onprettig. Wij namen vanaf Palazzo een treintje naar Gravina. Normaal stopt er geen trein, ook het stationnetje is verlaten en overwoekerd. Toen we er langs kwamen, kwam er net een trein aan: wij hielden onze hand op en er werd gestopt!

Tenslotte, in verband met onze beschikbare tijd, weer een trein, van Altamura naar Bari.
Na een bezoek aan Bari gingen we weer op huis aan. In totaal legden we ruim 300 km te voet af.

In 2009 vervolgden we de route en liepen we van Bari naar Brindisi. Daar namen we de veerboot en staken over naar Patras, in Griekenland. Al wandelend trokken we verder om uiteindelijk te eindigen in Tripoli midden in de Peleponnese.
Een verslag van deze reis is te vinden op hansenmargreet.waarbenjij.nu